در 6 سپتامبر 1947، برای اولین بار موشکی از یک ناو هواپیمابر پرتاب شد. V-2 غنائمی بود که در پایان جنگ جهانی دوم از یک کارخانه آلمانی توسط نیروهای متفقین گرفته شد.
V-2 اولین موشک بالستیک هدایت شونده دوربرد جهان بود. ورنر فون براون، مهندس معروف هوافضا، آنها را برای آلمان نازی اختراع کرد و پس از آن مخفیانه به ایالات متحده منتقل شد و شروع به کار برای ناسا کرد. فون براون و قطعات تسخیر شده موشک V-2 به محدوده موشکی White Sands در نیومکزیکو منتقل شدند، جایی که ناسا قطعات را مونتاژ کرد و شروع به آزمایش پرتاب کرد.
در طول آزمایش، قرار بود امکان سوخت گیری موشک و پرتاب بعدی آن از کشتی بررسی شود. بررسی رفتار موشک و تاثیر آن بر کشتی در حین حرکت و همچنین توانایی رزمی کشتی بلافاصله پس از پرتاب موشک، در صورت مختل شدن توانایی رزمی، چقدر زمان برای رفع عواقب لازم است. پرتاب موشک
در تابستان 1947، مقدمات آزمایش آغاز شد. ناو هواپیمابر USS Midway برای پرتاب این موشک انتخاب شد. در آن زمان این کشتی پیشرفته ترین کشتی نیروی دریایی آمریکا بود. در صورت انجام موفقیت آمیز آزمایش، این کشتی اولین کشتی بود که در صف تجهیز مجدد به تسلیحات موشکی قرار گرفت. سه موشک V-2 بر روی ناو هواپیمابر تحویل داده شد، اگرچه تنها یک موشک برای پرتاب برنامه ریزی شده بود. یک موشک برای آموزش طرح های رزمی، دومی برای پرتاب و سومی برای ذخیره در نظر گرفته شده بود. این موشک سوم تا به امروز باقی مانده است و در زمین تمرینی White Sands به نمایش گذاشته شده است.
صبح روز 6 سپتامبر 1947، بر روی ناو هواپیمابر، علاوه بر شرکت کنندگان در عملیات "شنی" و مهمانان متعدد، همه ملوانان و افسران آزاد از دیده بان برای تماشای پرتاب ناو به عرشه رفتند. موشک در حین پرتاب، موشک بالا آمد و سپس به سمت چپ کج شد و نه به صورت عمودی به سمت بالا، بلکه با زاویه ای نسبت به افق رفت. در ارتفاع حدود 4600 متری، پرواز تثبیت شد و موشک شروع به افزایش ارتفاع کرد، اما اتوماسیون موتورها را خاموش کرد. با اینرسی، موشک کمی بالاتر پرواز کرد و یک دقیقه پس از پرتاب، در 10 کیلومتری از کنار ناو هواپیمابر به داخل آب افتاد. برای همه ناظران روشن بود که پرتاب موشک یک اورژانس بود. با وجود این، وظیفه آزمایش تکمیل شد، آزمایش کنندگان تقریباً به تمام سؤالات پرسیده شده پاسخ دریافت کردند.
ابتدا امکان پرتاب موشک های بالستیک از روی کشتی های جنگی ثابت شد. ثانیاً مشخص شد کشتی ای که موشک از آن پرتاب می شود می تواند به انجام ماموریت رزمی خود ادامه دهد. درست است، نمی توان فهمید که اگر موشک روی عرشه آن منفجر شود، چه اتفاقی برای کشتی می افتد. اما در آن زمان چنین وظیفه ای تعیین نشده بود. پاسخ این سوال در آزمایش دوم به دست آمد که در بهار سال 1948 با نام رمز "عملیات Pushover" انجام شد.
همچنین بخوانید: