NASA is begonnen met de voorbereidingen om de oceanen onder de ijzige schelpen van de 'oceaanwerelden' van ons zonnestelsel te verkennen. Pluto, Jupiters maan Europa en Saturnusmaan Enceladus zijn momenteel het meest toegankelijk voor verkenning.
Deze oceanen zijn niet alleen interessant voor wetenschappers omdat ze veel vloeibaar water bevatten (de oceaan van Europa bevat waarschijnlijk ongeveer twee keer zoveel water als alle oceanen op aarde), maar ook omdat chemische interacties tussen rotsen en oceaanwater het leven daar in stand kunnen houden. In feite kan het milieu in deze oceanen erg lijken op het milieu op aarde toen het leven ontstond.
Maar dit zal niet de eerste missie zijn die gebaseerd is op samples uit "oceanische werelden". In 2016 bemonsterde het Cassini-station de "wateren" van de Lygeische Zee op Titan, en toen was er Enceladus, een maan van Saturnus, waar tot verbazing van wetenschappers een oceaan werd ontdekt onder de ijsbedekking. Bemonstering op Enceladus werd uitgevoerd door scheuren in het ijs.
Het principe van het verzamelen van monsters in de nieuwe missie, waarvoor NASA trouwens al een bedrag van $ 600 heeft toegewezen, zal heel anders zijn. Het idee is om op Europa of Enceladus te landen op een plek waar het ijs relatief dun is en met behulp van een radioactieve, zelfverwarmende sonde een gat met een diameter van 25 cm in de oceaan te smelten, die honderden of misschien duizenden meters onder het oppervlak ligt .
Eenmaal daar zal hij tot vier dozijn wigvormige microzwemmers van 12 cm lang loslaten, die de onderwaterwereld gaan verkennen. De microzwemmers zullen akoestisch (via geluidsgolven) met de sonde communiceren en de sonde zal op zijn beurt de ontvangen gegevens per draad naar de lander op het oppervlak sturen.
Elke microzwemmer kan een afstand van slechts enkele tientallen meters van de sonde verkennen, vanwege het beperkte vermogen van de batterij en het bereik van de akoestische datalijn, maar als een zwerm kunnen ze veranderingen weerspiegelen (in tijd of locatie) in temperatuur en zoutgehalte. Ze kunnen zelfs veranderingen in de troebelheid van het water meten, wat zou wijzen in de richting van de dichtstbijzijnde hydrothermale bron.
Beperkingen in het vermogen van de microzwemmers kunnen betekenen dat geen van hen camera's kan dragen (ze zouden hun eigen lichtbron nodig hebben) of sensoren die specifiek naar organische moleculen zouden kunnen zoeken.
U kunt Oekraïne helpen vechten tegen de Russische indringers. De beste manier om dit te doen is door geld te doneren aan de strijdkrachten van Oekraïne via Red het leven of via de officiële pagina NBU.
Abonneer u op onze pagina's in Twitter dat Facebook.
Lees ook: