Dziś poznamy nowy produkt HMD Global – niedrogi smartfon Nokia 5.4. Urządzenie zastąpiło zeszłoroczną Nokię 5.3 i na pierwszy rzut oka wygląda na całkowicie logiczną kontynuację piątej serii. Jednak podczas testów okazało się, że smartfon nie jest tak jednoznaczny, jak na początku mogłoby się wydawać. Pytanie, dlaczego? Zapraszamy do czytania.
W Polsce Nokia 5.4 jest oficjalnie sprzedawana tylko w wersji 4/64 GB w cenie 900 złotych i w momencie publikacji recenzji jest to najdroższy smartfon Nokia na polskim rynku. W porównaniu do poprzedniczki Nokia 5.3 koszt wzrósł o 200 złotych.
W tej recenzji często będziemy odnosić się do modelu 5.3 i porównywać go z modelem 5.4. Mimo to zeszłoroczny model jest nadal w sprzedaży i jest znacznie tańszy. Zobaczmy więc, jaką pracę wykonał producent i co w ogóle ma do zaoferowania Nokia 5.4.
Zestaw urządzenia jest całkowicie podobny do tego, który widzieliśmy w zeszłym roku z Nokią 5.3, a nawet Nokią 7.2. Producent nie zmienił tej tradycji i w świetle ostatnich wydarzeń jest to wręcz dobre. Oprócz smartfona w małym cienkim kartoniku znajduje się zasilacz 10W, kabel USB/Type-C, zwykłe przewodowe słuchawki z głośnikiem, klucz do wyjmowania gniazda na kartę SIM oraz kilka towarzyszących dokumentów.
Design przedniej strony smartfona nareszcie się zmienił i zamiast wycięcia w kształcie łzy z przednim aparatem, które stało się dla nas bardzo nudne przez ostatnie lata, Nokia 5.4 wykorzystuje otwór w lewym górnym rogu. Owszem, teraz z takim występem spotykamy się prawie w każdym drugim modelu telefonu, ale jak dużo osób zgodzi się z tym, że – tak jest lepiej niż dalsze używanie „kropli”.
Z drugiej strony Nokia uparcie nadal umieszcza logo na przednim panelu w każdym nowym smartfonie. Jest to prawdopodobnie ważne dla zwiększenia popularności marki, ale wygląda to trochę staromodnie i czas zrezygnować z tego pomysłu.
Z tyłu, jak zawsze, wszystko się różni od typowych gadżetów, coś unikatowego i to jest duży plus smartfonów Nokia. Okrągły blok z kamerami pośrodku- nie jest to banalne rozwiązania i na przykład takie rozwiązanie jest dużo lepsze niż jakikolwiek “prostokąt” w lewym górnym rogu.
Całkiem przyjemny jest też design panelu tylnego: przyciemnione brzegi, wzór w postaci ukośnych linii, które ładnie mienią się w zależności od tego, jak pada na nie światło.
Telefon, recenzję którego robimy, jest w kolorze niebieskim, producent określa go mianem „nocy polarnej”. Nokia 5.4 jest również dostępna w kolorze purpurowym. W obu przypadkach jest przyjemne załamanie światła, a matowa plastikowa rama jest również pomalowana jak główny kolor korpusu. Ogólnie rzecz biorąc, ciemnoniebieski kolor będzie trochę fajniejszy niż jakiś czarny, ale jednocześnie nie nazwalibyśmy go zbyt jasnym.
I tutaj mamy dwóch antagonistów. Prawie idealny design, lecz montaż i materiały to prawdziwy koszmar. Błyszczące plastikowy tył skrzypi i brzmi jak styczniowy śnieg pod stopami. Dodatkowo szybko się robią zadrapania po bokach. Oznaczenia serwisowe w dolnej części naniesione są na panel, dlatego z ubiegiem czasu na pewno zaczną się ścierać.
Z jakiegoś powodu szkło zasłaniające aparaty, wystaje ponad pierścień kadrowania, dlatego też pojawiły się na nim drobne rysy. Co więcej, po raz pierwszy wyjmując smartfon z pudełka, zobaczyliśmy szczelinę z odpowiednim zatrzaskiem między modułem wyświetlacza a ramką. Można to skorygować zwykłym naciskiem, ale to wcale nie jest poważne, czyż nie?
W rzeczywistości całe podejście do doboru materiałów i jest bardzo dziwne. Nokia 5.3 ma też plastikowy panel tylny, ale przynajmniej nie jest błyszczący i prawie nie zbiera odcisków i zanieczyszczeń. Tutaj – jest dokładnie odwrotnie. Utrzymanie smartfona w czystości jest niesamowicie trudne, a różne drobne cząsteczki kurzu wydają się być do niego magnetycznie przyczepione. Więc jeśli 5.3 można by używać bez etui, to w przypadku 5.4 będzie to problematyczne z powodów opisanych powyżej.
Krótko mówiąc – w porównaniu do zeszłorocznej „piątki” z nowinką, ma ona niemal wszystko gorsze.
Przed ekranem znajduje się przedni aparat, nad nim gniazdo na słuchawkę oraz czujniki światła i zbliżenia. Poniżej – tylko logo Nokia.
Połączony przycisk regulacji głośności i klawisz zasilania znajdują się po prawej stronie. Po lewej stronie jest potrójne gniazdo na dwie karty nanoSIM oraz kartę rozszerzenia pamięci microSD. Pod gniazdem widać osobny przycisk do wywoływania Asystenta Google.
Znowu mamy do czynienia z uproszczeniem – przycisk zasilania stracił diodę. I nie byłoby bardzo źle, gdyby został po prostu gdzieś przeniesiony, ale problem w tym, że w smartfonie po prostu nie ma diody LED.
Dodatkowy mikrofon i gniazdo audio 3,5 mm pozostają na górnej krawędzi. Na dole z kolei głośnik multimedialny, główny mikrofon i port USB Type-C pośrodku.
Z tyłu zlokalizowany jest okrągły blok z czterema aparatami, po lewej flesz, pośrodku pionowy napis Nokia, a na samym dole oznaczenia serwisowe.
Ogólne wymiary urządzenia są dość znane: 160,97 × 75,99 × 8,7 mm i waga 180 gramów. Całkiem normalnie leży w dłoni, przyciski są dobrze umiejscowione. Skaner linii papilarnych również znajduje się na dobrej wysokości. Ogólnie nie ma żadnych trudności z użytkowaniem i nie ma nic więcej do dodania.
Ekran w Nokii 5.4 o przekątnej 6,39″ z matrycą IPS LCD. Jego rozdzielczość to HD + (lub 1560×720 pikseli). Współczynnik kształtu ekranu to 19,5:9, gęstość pikseli to 269 ppi, a częstotliwość odświeżania to standardowa – 60Hz. Cechy znowu nie są imponujące. Ale w praktyce wszystko okazało się w porządku.
Odwzorowanie kolorów jest naprawdę dobre, sądząc po nasyceniu i kontraście obrazu. Ale są pewne uwagi dotyczące kątów widzenia. Tak, ogólnie rzecz biorąc, nie ma poważnych zniekształceń z odchyleniami liniowymi, ale przy ukośnych ciemnych odcieniach uzyskują jakiś żółtawy odcień. To z kolei świadczy o tym, że ten panel nie jest najlepszej jakości.
Rozdzielczość też nie jest perfekcyjna i jeśli porównamy klarowność wyświetlacza Nokii 5.4 z jakimś innym smartfonem, którego ekran ma wyższą rozdzielczość, to Nokia oczywiście przegrywa. Ikony na pulpicie nie są płynne, a w niektórych elementach interfejsu aplikacji zauważalna jest niska rozdzielczość. Znowu to wszystko zależy do czego mamy porównywać. Niedoświadczony użytkownik raczej nie zauważy czegoś takiego, pamiętaj tylko, że to nie jest Full HD +.
Często jasność ekranu jest wystarczająca, ale trzeba przyznać, że nie będzie łatwo zobaczyć informacje na ulicy w jasny, słoneczny dzień. Ale to jest norma dla wielu wyświetlaczy tego typu i Nokia 5.4 pod tym względem nie jest ani lepsza, ani gorsza od innych. Chociaż wkradają się pewne wątpliwości, bo jeśli tutaj maksymalna jasność wynosi 400 nitów, podczas gdy w poprzedniku jest już 450 nitów.
Jeśli chodzi o ustawienia, wszystko jest dość standardowe: ciemny motyw z możliwością pracy według harmonogramu, tryb nocny, regulacja balansu bieli i inne standardowe opcje (wybór rozmiaru czcionki, skalowanie systemu itp.).
Czytaj także: Recenzja Realme 7 5G: smartfon średniej klasy z obsługą 5G
Platformę sprzętową Nokii 5.4 reprezentuje Qualcomm SM6115 Snapdragon 662. Jest to 8-rdzeniowy chipset 11 nm z 4 rdzeniami Kryo 60 Gold pracującymi z maksymalną szybkością taktowania 2,0 GHz i 4 rdzeniami Kryo 260 Silver z taktowaniem do 1,8 GHz. Akceleratorem graficznym jest Adreno 610. Okazuje się, że pod tym względem Snapdragon 662 niczym nie różni się od Snapdragona 665, który został zainstalowany w Nokii 5.3 i jeśli weźmiemy tylko procesor i części graficzne, to powinny być identyczne.
W benchmarkach Snapdragon 662 tylko nieznacznie wyprzedza Snapdragona 665 i generalnie możemy powiedzieć, że różnice w wynikach testów są prawie takie same. Czego nie można powiedzieć o wynikach testu pełnej wydajności. Jeśli Nokia 5.3 z 665 Snapdragonem straciła nawet 7% maksymalnej efektywności, to Nokia 5.4 ze Snapdragonem 662 – aż 20-25%.
RAM jest zaprezentowany dla 4 lub 6GB typu LPDDR4x. W przypadku tego rodzaju modeli ze średniej półki cenowej, każda z przedstawionych opcji jest zasadniczo uznawana za wystarczającą. Model z recenzji ma 4GB i to wystarczy, aby 5-10 aplikacji nie uruchamiało się ponownie, gdy są używane naprzemiennie.
Urządzenie pamięci masowej w smartfonie może mieć 64 lub 128 GB. Rodzaj pamięci nie jest zbyt istotny – eMMC 5.1, więc jego prędkości są odpowiednie. Wersja 128-gigowa nie jest oczywiście dostępna na wszystkich rynkach. Mamy do dyspozycji urządzenie testowe z dyskiem 64 GB, z którego dla użytkownika dostępne jest 47,49 GB. Pamięć jest rozszerzalna – jest miejsce na kartę pamięci microSD do 512 GB.
Urządzenie działa dobrze. Oczywiście nie superszybko ani płynnie i okresowo zdarzają się jakieś spowolnienia awarie systemu, ale nie zaobserwowaliśmy żadnych poważnych zawieszeń. Na Nokii 5.4 można grać w gry, ale ze względu na to, że jej sprzęt jest na średnim poziomie, lepiej uruchamiać wymagające projekty z niską lub średnią grafiką. Oto co pokazały średnie pomiary FPS, przechwycone za pomocą oprogramowania Gamebench:
Oznacza to, że nie są to generalnie najgorsze wskaźniki, ale ustawienia graficzne zostały ustawione na maksimum, które są dostępne tylko dla tego smartfona. Da się grać, ale w tak “ciężkich” projektach lepiej wyłączyć niektóre efekty. Z prostymi zabawkami nie ma żadnych problemów.
Jednostka główna aparatu Nokii 5.4 ma cztery sensory, ale jeśli porównamy je ponownie z tymi z 5.3, to będzie się różnić tylko jeden – główny moduł szerokokątny. Jest nowy i ma 48 megapikseli (w poprzedniku 13 megapikseli) z przysłoną f/1.8 i autofokusem PDAF z detekcją fazową. Pozostałe trzy czujniki są zasadniczo takie same: moduł ultra-szerokokątny 5 MP (f/2,2, 13 mm), aparat makro 2 MP (f/2,4) i czujnik głębokości 2 MP.
Główny moduł naprawdę zaczął robić zdjęcia lepiej. Nie ma problemów z naświetleniem, zdjęcia uzyskuje się z normalną szczegółowością i odwzorowaniem kolorów jak na tego typu telefon, ale trudno nie zauważyć niewystarczająco szeroki zakres dynamiczny. W trudnych warunkach wszystkie typowe niuanse stają się bardziej oczywiste. Jest tryb nocny, działa i rozciąga klatki, czyniąc je lżejszymi, ale nie stara się w ogóle ukryć szumu cyfrowego i wyczuwalne jest pewne prześwitywanie.
PRZYKŁADY ZDJĘĆ W PEŁNEJ ROZDZIELCZOŚCI Z GŁÓWNEGO MODUŁU
Ogólnie rzecz biorąc, nie ma wiele do powiedzenia na temat unikatowości. To właściwie ten sam moduł i nie ma nic lepszego. Różni się znacznie oddawaniem barw od głównego, szum jest widoczny nawet w dzień, więc … po prostu istnieje, w niektórych przypadkach można go używać, ale nie należy się spodziewać niczego specjalnego.
PRZYKŁADY ZDJĘĆ W PEŁNEJ ROZDZIELCZOŚCI Z ZLTASZEREKOKąTNEGO MODUŁU
Aparat do zdjęć makro jest taki sam. Niska jakość, jest jakiś zielonkawy odcień, odwzorowanie kolorów bardzo różni się od innych modułów i nie ma nic więcej do dodania. Może kiedyś można z nim popracować, ale ogólnie – jest bardzo słaby.
PRZYKŁADY ZDJĘĆ W PEŁNEJ ROZDZIELCZOŚCI Z MAKRO APARATU
Przy filmowaniu sytuacja jest ciekawa, a nowy produkt, w przeciwieństwie do swojego poprzednika, nie jest już w stanie nagrywać wideo w rozdzielczości 4K. Tylko 1080p przy 30 lub 60 FPS. Winowajcą jest Qualcomm Snapdragon 662, który nie obsługuje nagrywania wysokiej rozdzielczości. Jeśli chodzi o jakość to zgodnie z oczekiwaniami jest przeciętna i najlepsze wyniki można uzyskać tylko dla modułu głównego, jest stabilizacja elektroniczna.
16-megapikselowy aparat przedni z przysłoną f/2.0 jest nieco lepszy niż przedni aparat Nokia 5.3, ale ma te same wady. Czyli zdjęcia okazują się trochę mydlane i z jakiegoś powodu cała ostrość skierowana jest na plan odległy, dlatego często „selfie” trzeba będzie robić z całkowicie wyciągniętą ręką. Wideo ma napis jak i główny moduł – Full HD i 30/60 FPS.
Struktura aparatu niewiele się zmieniła. Posiada szereg trybów: portret, noc, panorama, ręczny dla wideo, wolne i szybkie nagrywanie, a także wbudowany Google Lens i zdjęcia „na żywo”.
Czytaj także: TOP-10 smartfonów do 1200 złotych na początku 2021
Nokia 5.4, podobnie jak większość innych smartfonów, można odblokować na dwa sposoby: pojemnościowy skaner linii papilarnych oraz rozpoznawanie twarzy. Niestety Nokia nadal ma problemy z szybkością tych metod. Skaner linii papilarnych w tym smartfonie pozostaje daleko w tyle w porównaniu ze skanerami w smartfonach konkurencji pod względem szybkości odblokowywania. Ale przynajmniej działa bezbłędnie i można go używać.
Jeśli chodzi o drugą metodę, nic nowego. Odblokowywanie jest domyślnie bardzo wolne. Od momentu naciśnięcia przycisku zasilania do pomyślnego rozpoznania twarzy właściciela trwa to co najmniej 5 sekund, a średnio około 7 sekund. Zaufajcie nam – to za wolno jak na nowoczesny smartfon w 2021 roku. Teraz natychmiastowe rozpoznawanie jest uważane za normę, zresztą nie tylko we flagowcach, ale także na urządzeniach budżetowych. A na smartfonach marki Nokia proces, który trwał całą „wieczność” dwa lata temu, do dziś przebiega w podobny sposób i to jest przygnębiające.
Mówiąc uczciwie, przypominamy, że w ustawieniach jest taka pozycja – „Wykrywanie aktywności”. Co to oznacza – nie mamy pojęcia, ale chodzi o to, że wyłączenie go znacznie przyspiesza odblokowywanie rozpoznawania twarzy i już z tej metody można korzystać na bieżąco. Tak, nadal wolno w sensie globalnym, ale znacznie szybciej niż z aktywną opcją. Zalecamy więc wyłączenie go nie tylko na Nokii 5.4, ale także na innych smartfonach Nokii, gdzie ta rzecz jest dostępna.
Nie ma już nic specjalnego w parametrach metody odblokowania. Skaner może otwierać i zamykać migawkę za pomocą powiadomień i przełączników (ale ta opcja jest w punkcie z gestów), a dzięki rozpoznawaniu twarzy możliwe jest opuszczenie ekranu blokady po udanym rozpoznaniu.
Acc Bateria w Nokii 5.4 jest nieco wyższa niż przeciętna pojemność według współczesnych standardów – 4000 mAh. Ale biorąc pod uwagę takie czynniki, jak niezbyt wysoka rozdzielczość wyświetlacza i przeciętna wydajność sprzętu, smartfon działa przez długi czas. Ma się mniej więcej tak samo, jak zeszłoroczna Nokia 5.3.
Oznacza to, że bardzo trudno będzie go rozładować w ciągu dnia. Średnio wystarczało to na półtora do dwóch dni użytkowania przy co najmniej 7 godzinach aktywnego ekranu. Są to całkiem przyjemne wyniki i jesteśmy bardziej niż zadowolony z tego wyrównania. Test baterii w teście PCMark przy maksymalnej jasności wyświetlacza dał naprawdę doskonały wynik 7 godzin i 52 minut.
Ładując z dołączonego zasilacza (10 W) i kabla USB Type-C, smartfon oczywiście nie będzie mógł pochwalić się dużą szybkością ładowania baterii. Pełne naładowanie zajmuje ponad dwie godziny, oto dokładne pomiary:
Czytaj także: Recenzja smartfona OPPO A53: wytrzymały i pełny kompromisów
Dźwięk głośnika jest normalny, rozmówca jest dobrze słyszalny i nie należy oczekiwać od niego więcej. Głośnik multimedialny jest głośny, ale średniej jakości. Dźwięk w słuchawkach jest również normalny i niczym nie wyróżniający się. Rezerwa głośności we wszystkich przypadkach jest w pełni wystarczająca, a jeśli generalnie wszystko jest w porządku z dźwiękiem, to są pewne uwagi co do jakości połączenia smartfona z niektórymi bezprzewodowymi słuchawkami.
Na przykład słuchawki Realme Buds Air Pro TWS Realme Buds Air Pro sparowany z Nokią 5.4 często „zacina się”, okresowo występuje pewien rodzaj braku synchronizacji między dwoma słuchawkami i po raz pierwszy spotkaliśmy się z tym zachowaniem słuchawek na tym smartfonie. Mixcder E10 również ma podobne przerwania, ale zdarzają się one nieco rzadziej.
Nie jasne jest, dlaczego występuje ten problem, ale ogólnie istnieją inne pytania dotyczące modułów bezprzewodowych. Jest tam wszystko: Wi-Fi 4, Bluetooth 4.2 (A2DP, aptX Adaptive), GPS (A-GPS, GLONASS, GALILEO, BDS) i NFC. Wydawałoby się, co jest nie tak? Z jakiegoś powodu smartfon nie obsługuje sieć 5 GHz. Poprzednia Nokia 5.3 obsługuje, ale nowa Nokia 5.4 nie. To jest w jakiś sposób niesprawiedliwie, prawda?
To, co wyróżnia obecnie smartfony Nokia, to oprogramowanie. Nokia 5.4 jest członkiem programu Android One, co oznacza, że będzie otrzymywała regularne comiesięczne aktualizacje zabezpieczeń i co najmniej dwie główne aktualizacje systemu operacyjnego Android w ciągu najbliższych dwóch lat. Tak się właśnie okazuje – Android 11 został wypuszczony we wrześniu ubiegłego roku, ale Nokia 5.4 pierwotnie bazuje na Androidzie 10. Zgadnij, jaki inny smartfon wyszedł z pudełka z Androidem 10? Zgadza się, Nokia 5.3. Chodzi mi o to, że „czwórka”, nawet programowo, nie ma wyraźnej przewagi nad „trójką” – jest po prostu identyczna.
Nokia 5.4 jako całość to bardzo dziwna, czasem nielogiczna i niezrozumiała dla mnie aktualizacja do Nokii 5.3. Poprzednik okazał się lepszej jakości i nawet wtedy mieliśmy coś do powiedzenia. Więc co poszło nie tak w nowym produkcie?
Smartfon jest zmontowany gorzej, a jednocześnie z bardzo niepraktycznych materiałów. Zaoszczędzili na diodzie LED na powiadomienia w przycisku – to była pewna cecha smartfonów Nokii, a teraz po prostu jej nie ma. Może wzrosła produktywność? Nieważne, jak to jest – jest to właściwie ten sam średni poziom i praktycznie taki sam uzyskany jest pod względem autonomii. Ale gdzie podziały się wideo 4K i obsługa zasięgu Wi-Fi 5 GHz? Może przynajmniej Android 11 po wyjęciu z pudełka?
Do urządzenia jest mnóstwo pytań i bez względu na to, jak żałosne może to być, Nokia 5.4, szczerze mówiąc, okazał się nieudanym smartfonem. Po prostu nie ma absolutnie nic do zaoferowania. No dobra, po prostu ciężko byłoby mu konkurować z rozwiązaniami innych producentów, ale jest pod wieloma względami gorszy od poprzedniego modelu.
Trochę stracisz na jakości zdjęć z głównego i przedniego aparatu, a także stracisz bardziej odpowiednie działanie przedniego panelu, ale poza tym zeszłoroczna wersja nie będzie gorsza, a czasem nawet lepsza. I co ważne – taniej. Oczywiście niestety, ale tak naprawdę- bardziej opłaca się przyjrzeć Nokii 5.3.
Czytaj także: Recenzja Moto G9 Plus: przyzwoity budżetowy telefon z dużym ekranem
Leave a Reply