Civilization VII nigdy nie była dla mnie grą kultową, głównie dlatego, że zawsze grałem na konsolach. Porty tej serii się zdarzały, ale nigdy nie dorównywały wersji PC i sprawiały wrażenie dodanych na doczepkę. To jednak zaczęło się zmieniać: według deweloperów wersja na Switcha odniosła taki sukces, że zmusiła ich do przemyślenia wielu rzeczy. I oto jest Civilization VII, tak dobre na konsoli, jak nigdy dotąd. Ale nie wszystko poszło idealnie.
Jeśli chodzi o strategie 4X, seria Civilization jest ligą samą dla siebie. Popularność tej gry nie bierze się znikąd: jest przystępna, ale jednocześnie gęsta od mechanik, pozwalając nam wcielać się w władców imperiów. To tytuł uzależniający jak mało który, z rozmachem, którego nie oferuje praktycznie żadna inna gra.
Civilization VII odchodzi od jaskrawej, kreskówkowej stylistyki Civilization VI na rzecz bardziej stonowanego wyglądu: tekstury terenu są realistyczne, a dynamiczne wydarzenia środowiskowe, jak wybuchy wulkanów czy powodzie, nadają mapie więcej życia. Testowana przeze mnie wersja na Xboxa utrzymuje stabilne 60 klatek na sekundę, co – jak na konsolowe odsłony serii – jest sporym osiągnięciem. Niestety, animacje postaci w trakcie interakcji z liderami są nadal ubogie: powtarzające się gesty wyglądają sztucznie i brakuje im charakteru, który miały sceny dyplomatyczne w Civilization VI.
Mimo znajomej rozgrywki, sporo się zmieniło. Civilization VII wprowadza Dowódców, nową klasę jednostek, która pozwala łączyć do trzech jednostek (lądowych, powietrznych lub morskich) pod jednym przywódcą. To odpowiedź na wieloletnie narzekania na system „jedna jednostka na pole” z Civilization VI, który często prowadził do totalnego zatoru w czasie dużych konfliktów. Dowódcy zdobywają doświadczenie w walce i odblokowują awanse na dedykowanych drzewkach umiejętności – to duża zmiana w porównaniu do indywidualnych ulepszeń jednostek w poprzednich odsłonach. Nowy system dodaje głębi strategicznej, ale jednocześnie zabiera możliwość nadawania nazw doświadczonym jednostkom, za czym będę tęsknił.
Przeczytaj także: Recenzja Donkey Kong Country Returns HD: Nasza Kong-struktywna Krytyka
Struktura trzech epok (Starożytność, Średniowiecze, Współczesność) dzieli rozgrywkę na połączone ze sobą „minigrę”, gdzie każda era ma własne technologie, polityki i warunki zwycięstwa. To duża zmiana w stosunku do Civilization VI, która miała płynny rozwój bez takich podziałów, zmuszając gracza do ciągłego dostosowywania strategii do nowych wyzwań.
Zarządzanie miastami stało się bardziej przystępne – automatyzacja przypisywania robotników i szlaków handlowych ogranicza żmudne mikrozarządzanie (wreszcie!). Wersja na Xboxa ułatwia planowanie dzielnic dzięki kontekstowym podpowiedziom, co jest mile widzianym dodatkiem. Jednak silne nastawienie Civilization VII na militarną dominację (poprzez ulepszone mechaniki oblężeń i bonusy dowódców) ogranicza wachlarz strategii zwycięstwa w porównaniu do Civilization VI, gdzie można było osiągnąć sukces dzięki kulturze, nauce czy dyplomacji.
Gra wprowadza sztywniejszy system tur, gdzie trzeba zakończyć wszystkie akcje (rozkazy jednostkom, zmiany polityki) przed przejściem do kolejnej tury. Dobrze, bo często zdarzało mi się przegapiać ważne decyzje. Ta zmiana może nie spodobać się purystom, ale dla konsolowców jest dużym ułatwieniem.
Wersja konsolowa ma też wygodne menu radialne, które ułatwia zarządzanie badaniami, polityką, armią i dyplomacją w jednym miejscu. To sprawdzony system, który teoretycznie powinien usprawnić rozgrywkę. Niestety, nawigowanie po dużych mapach nadal jest toporne na padzie. Chociaż… możesz sprawdzić, czy na myszce i klawiaturze działa lepiej –wersja na Xboxa w pełni obsługuje mysz i klawiaturę.
W porównaniu do Civilization VI na konsolach, która bazowała na gęsto zagnieżdżonych menu i kursora, nowy system jest krokiem w dobrym kierunku. Czy jest idealny? Nie. Ale żadna gra 4X jeszcze nie jest. Powoli się do tego zbliżają.
Read also: Donkey Kong Country Returns HD review: Our Kong-structive Criticism
Mimo wielu zalet, nie mogę przemilczeć problemów technicznych. Civilization VII wystartowało w niezbyt dopracowanym stanie, a drobne błędy potrafią uprzykrzyć rozgrywkę. Co gorsza, poprawki na konsole docierają później niż na PC przez wymogi certyfikacji. Patch 1.01, usprawniający minimapę i cykl jednostek, trafił na PC kilka dni wcześniej niż na Xboxa. Do tego dochodzą okazjonalne crashe i spadki wydajności w późnej fazie gry. Przynajmniej Quick Resume działa bez zarzutu.
Werdykt
Civilization VII to lekki chaos. Momentami wydaje się niedokończona, ale rdzeń rozgrywki nadal wciąga jak diabli. Konsolowe usprawnienia są świetne (mówię to egoistycznie), ale liczy się coś innego – czy patche naprawdę naprawią tę grę? Oby szybko.
